Je wilt graag een relatie. Dus je meldt je aan bij een datingsite en gaat daten. Maar om de een of andere reden kom je de juiste persoon maar niet tegen. Waar de een na een paar dates een leuke partner voor een duurzame relatie vindt, blijft de ander na heel veel dates en een paar kortstondige affaires zichzelf afvragen waarom het toch maar niet lijkt te lukken in de liefde.

Weet je zeker dat je echt open staat voor een nieuwe relatie? We denken soms dat we open staan, maar in werkelijkheid is er toch “iets” wat ons tegenhoudt duurzame liefde te vinden. Vaak hebben we hierin een of meer blinde vlekken en kunnen we niet goed zien wat ons tegenhoudt.

Bindingsangst en blinde vlekken

Ik weet nog goed dat ik na het verbreken van mijn verslavende relatie dacht open te staan voor een nieuwe geliefde. Ik had niet voor niets besloten om een punt achter die relatie te zetten. Het was geen gezonde relatie en ik had eindelijk voor mezelf gekozen!

Maar hoeveel dates er ook volgden, geen enkele man was de juiste voor mij. De een was te klein, de ander niet aantrekkelijk genoeg, weer een ander te dominant, de volgende weer te onzeker. De betreffende man had een verkeerd beroep, niet de juiste kleding of was niet ondernemend genoeg. Eigenlijk was niemand goed genoeg voor mij.

Waar ik in mijn vorige relatie te veel accepteerde, schoot ik nu door in helemaal niets accepteren. Ik dacht dat ik open stond voor een nieuwe liefde, maar in werkelijkheid was ik doodsbang een beschikbare partner in mijn leven toe te laten.

Een emotioneel beschikbare partner toelaten

Ik had dat nog nooit gehad, een beschikbare partner. Al mijn geliefden tot dan toe waren emotioneel en soms zelfs ook fysiek onbeschikbaar.  Ze waren getrouwd of op een andere manier emotioneel bezet, het waren geromantiseerde vakantieliefdes, kortstondige affaires, eenzijdige verliefdheden, maar het waren vooral geliefdes die ik op een voetstuk kon plaatsen. Als ik er maar naar kon verlangen… Want om hevig verliefd te kunnen zijn, moesten ze vooral niet te dichtbij kunnen komen! Deze waarheid kon ik zelf destijds nog niet onder ogen zien.

Vanuit mijn onveilige hechtingsstijl vond ik een beschikbare partner vaak onaantrekkelijk. Als ik eerlijk ben, was het feit dat ze beschikbaar waren, de reden om ze af te wijzen. Als iemand mij wilde, dan kon het nooit de juiste persoon zijn…was mijn verborgen overtuiging.

Het benauwde mij als iemand mij leuk vond. Ik kreeg geen ruimte om naar iemand te verlangen en als ik niet kon verlangen, kon ik ook geen liefde voelen. Dit was voor mij een blinde vlek, dus ik wees dergelijke mannen af op uiterlijke kenmerken of om oppervlakkige gedragsredenen. En ik begreep maar niet waarom ik de juiste partner maar niet kon vinden. Ik had regelmatig dates, dus ik deed er toch echt mijn best voor?

Wat kunnen nog meer van die verborgen redenen zijn waarom je niet werkelijk open staat voor de liefde?

Je bent nog niet los van een vorige geliefde

Sommige mensen lijken gewoon van de ene naar de volgende relatie te kunnen stappen en hoewel dat oppervlakkig gezien kan slagen, denk ik dat als je werkelijk wilt open staan voor intimiteit en een gezonde liefdesrelatie, het erg moeilijk is als je hart nog bij een ander is. Ook al heb je rationeel besloten dat het beter is om je ex los te laten, emotioneel kan je soms nog erg gehecht zijn aan je ex. Als je de tijd en ruimte neemt om te rouwen om het verlies van je vorige geliefde en alle rouwfases te doorlopen, kun je je vorige liefde niet alleen rationeel maar ook emotioneel loslaten.

Je hebt een onveilige hechtingsstijl en een beschikbare partner toelaten is doodeng

Dit was waar het bij mij misging. Ik dacht open te staan voor de liefde, er was niemand zo met liefde bezig als ik, maar onbewust hield ik controle over het toelaten van liefde en geliefdes, door op partners te vallen die nooit voor mij zouden kiezen.

Dit was vertrouwd voor mij. Ik was van kinds af aan gewend mijn best te moeten doen om te krijgen wat je verlangt en uiteindelijk nam ik genoegen met kruimels. Ik was er trots op dat ik “grote” liefdes had. Hoge pieken en diepe dalen hoorden wat mij betreft bij de liefde. In werkelijkheid had ik nog nooit een gezonde en volwassen liefde gekend. Ik kende alleen het gevoel verslaafd te zijn aan een geliefde waarop ik mijn liefde projecteerde en verwarde dat met liefde.

Je vergelijkt nieuwe geliefdes met je ex

Er is niets zo belemmerend voor het toelaten van liefde als het vergelijken van je nieuwe partner met een vorige. Zeker als je niet een realistisch beeld hebt van je vorige partner, maar een illusie hebt van hoe het had kunnen zijn, zal je altijd bedrogen uitkomen. Welke partner kan nu voldoen aan jouw illusie? Geen een, want illusies bestaan niet!

Ook als het geen illusie is, maar echte mooie eigenschappen van je ex, waar je je nieuwe partner mee vergelijkt, is het vergelijken destructief voor de nieuwe relatie. Je nieuwe partner, met misschien hele andere mooie eigenschappen, krijgt geen kans om te zijn wie hij/zij is, want jij kunt alleen kijken naar wat er niet is…

Je gelooft niet werkelijk dat iemand van jou kan houden

Ook al ben je iemand die er goed uitziet, heb je zelfvertrouwen, een leuke baan en veel waardering van collega’s en leidinggevenden, in de liefde kan je heel onzeker zijn en weinig eigenwaarde hebben. Je blijft jezelf afvragen waarom niemand jou leuk genoeg lijkt te vinden.

Maar hoe leuk vind jij jezelf eigenlijk? Je mag er dan leuk uitzien, maar wat als iemand jou echt leert kennen? Ben je dan bang dat je door de mand valt? Moet je er altijd op je best uitzien of altijd leuk en lief zijn? Of durf jij ook je onzekere of minder aangename kanten te laten zien? Als je deze kanten van jezelf nog niet accepteert en verborgen houdt, kan iemand jou nooit echt helemaal leren kennen. Dan mogen ze alleen jouw buitenkant en maskers zien en is er geen ruimte voor kwetsbaarheid en werkelijke intimiteit.

Je bent verslaafd aan het jagen op de liefde en op het ervaren van korte termijn liefdeskicks

Je verslaving aan het liefdesgevoel en aan verliefdheid staat echte liefde in de weg. Als het najagen van de verslaving te belangrijk voor je is, ben je aan het vluchten voor werkelijke intimiteit. Werkelijke intimiteit gaat over echt jezelf zijn, met al je onzekerheden, het laten zien van kwetsbaarheid en het omgaan met de kwetsbaarheid van de ander.

Er is nog veel oud leed waarin je voortdurend wordt getriggerd

Je nieuwe partner triggert je voortdurend in oude pijn, waardoor er steeds ruzie, onenigheid en machtsstrijd ontstaat. Dit kan in het begin spannend zijn als je het daarna weer goedmaakt met “goedmaak-seks” maar op de lange duur put de stress in deze relatie jou en je relatie uit. Deze relatie is ongezond voor het welzijn van beide partners en houdt de oude pijn in stand, waardoor negatieve overtuigingen versterkt worden en er niets wordt verwerkt.

 Je saboteert jezelf door te veel bezig te zijn met anderen en niet in contact te staan met je eigen gevoelens en behoeftes

Door je codependentie ben je veel te veel op de ander gericht. Op wat die voelt en welke behoeftes die heeft. Dit kan voor de ander in het begin heel prettig zijn, maar je cijfert jezelf weg en je kunt jezelf hierdoor volkomen verliezen in de relatie. De ander krijgt ook geen kans jou echt te leren kennen, want je laat jezelf niet zien. Bovendien is het moeilijk voor iemand jou en jouw gevoelens serieus te nemen als jij dat zelf niet doet.

 Je gaat onbewust een ouder/kind relatie aan met je geliefde.

Stap je in een ouderrol door op een ouder-manier voor je geliefde te zorgen of verantwoordelijkheid over te nemen? Of stap je juist in de kindrol door je behoefte verzorgd te worden door je partner en te krijgen wat je als kind niet hebt gehad?

Deze relaties kunnen wel degelijk duurzaam zijn, als beide partners zich comfortabel voelen met deze rol. Helaas gaat dit altijd ten koste van de liefde en de seksuele relatie. Over het algemeen voel je je “vertrouwd”, maar meer als in een broer/zus relatie.

Omdat er sprake is van afhankelijkheid en ongelijkwaardigheid is het geen gezonde relatie en beide partners voelen zich op de lange duur niet echt gelukkig in een dergelijke relatie. Vaak wordt liefde uiteindelijk buiten de deur gezocht, als de afhankelijkheid te groot is om de relatie gelijkwaardiger te maken of de angst om deze te durven verbreken te groot is.