Sommige van mijn cliënten worstelen met de mogelijkheid dat ze liefdevol, rustig en geduldig kunnen zijn, of andere zijnskwaliteiten ervaren, die ze nodig hebben voor het werken aan het helen van hun innerlijke kind. Ze vinden het moeilijk zo te zijn, omdat ze geen goed voorbeeld hebben gehad. Hun ouders hebben zich niet op die manier gedragen en ze hebben amper iets van deze kenmerken gevoeld toen ze opgroeiden.
En dat is begrijpelijk. Hoe moet je je innerlijke kind of je innerlijke kindsdelen emotioneel opvoeden wanneer niemand je ooit emotioneel opgevoed heeft? Hoe kan je van jezelf gaan houden (of van iemand anders) wanneer niemand ooit van jou hield? Hoe kan je mededogen voelen, wanneer niemand jou ooit het voordeel van de twijfel gaf? Hoe moet je geduld gaan hebben, als je vooral angst en onveiligheid hebt gekend? Dat lijkt niet mogelijk. Hoe kun je dan toch werken aan heling?
Een liefdevol en geduldig rolmodel
Gelukkig geven veel mensen niet op. De oude overtuigingen zijn sterk, maar na een aantal sessies voelen ze dat er iets van binnen anders is. Het is een klein beetje anders, ook al is de pijn er nog steeds. Als je een heel klein beetje kunt geloven dat iets beters mogelijk is, heb je een begin van herstel.
Als je iemand in je omgeving kent die wel een goed rolmodel, een inspiratiebron voor je zou kunnen zijn, helpt dat ook. Wie ken jij in jouw omgeving die liefdevol, geduldig en zonder oordeel is? Eventueel iemand die je kent uit een boek, een film of iemand van tv? Hoe zou die persoon met pijn en verdriet omgaan?
Wat zou je daarvan kunnen leren of welke kwaliteiten zie jij bij die persoon? Welke kwaliteiten heb jij nodig om te werken met jouw pijnlijke ervaringen en de emoties waar je in het hier en nu nog steeds mee worstelt? Kan jouw rolmodel of kunnen wellicht meerder rolmodellen jouw inspiratiebron zijn? Let op wat jouw rolmodel doet, hoe is die, met welke toon en welke energie? Kun je dat overnemen?
Emotionele wonden helen
Toen ik, net als veel getraumatiseerde mensen, vooral vanuit mijn hoofd leefde, in plaats van uit mijn lijf, besteedde ik veel tijd aan lezen om dingen te begrijpen. Ik las algemene zelfhulpboeken, spirituele boeken, boeken over relatieverslaving en codependentie en over het helen van emotionele wonden. Dit gaf mij veel hoop en inzicht. Maar liefde, compassie en geduld kun je niet met je hoofd bedenken. Zeker niet als je gewend bent te luisteren naar een harde, veroordelende innerlijke criticus. Je zult het op een gegeven moment van binnen moeten toelaten…
Veel mensen voelen gelukkig dat het er ergens diep van binnen is, maar het is begraven onder puin, ook wel bekend als onverwerkt trauma. Als we verdriet en pijn toelaten, kunnen deze eigenschappen ook weer naar voren komen…
Die liefdevolle eigenschappen zijn daar dus. Maar misschien heb je er nu nog geen toegang toe. Het goede nieuws is dat we met deze eigenschappen zijn geboren! Het is niet iets dat van ons afgenomen kan worden. Het is alleen verborgen achter muren en maskers die we hebben gecreëerd om te overleven.
Alles van jezelf accepteren en omarmen
Veel mensen willen de persoon die ze door hun verleden zijn geworden niet meer zijn. Maar hoe doe je dat? Het antwoord is vaak niet wat we verwachten. In plaats van de pijn en het verleden weg te drukken, werkt het veel beter om alle delen te accepteren die het tegenovergestelde zijn van wat we willen zijn. Delen die we tot nu liever niet accepteerden van onszelf.
Als je liefdevol wilt zijn, werkt het veel beter je haat en woede of andere emoties te omarmen en toe te laten. Als je geduldig wilt zijn, kun je beter je angst omarmen. Als je stevig wilt zijn en duidelijke grenzen wilt ervaren, zul je de ervaringen moeten toelaten, die je uit je lichaam haalden.
Om te worden wie je bedoeld bent te worden, helpt het om je menselijke reacties op trauma te accepteren en te valideren. Om “heel” te worden moeten we van ons “hele” ik houden en niet alleen van de delen die we leuk vinden van onszelf of zoals we ons zelf graag aan de buitenwereld laten zien.
Maskers afzetten
Als je gelooft dat werken aan herstel geen zin heeft, omdat je niet hebt wat er nodig is, vraag ik je dat te heroverwegen. Ik vraag je het masker af te zetten dat je hebt gecreëerd om te zijn wie je dacht te moeten zijn en te omhelzen hoe je je nu voelt.
Ik verzoek je alle onderdelen te accepteren die je liever niet wilt accepteren. Ook dit deel dat hier nu moeite mee heeft en weerstand voelt. Alle delen die niet voldoen aan het beeld dat je van jezelf wilt hebben. Als je dat doet, kun je daarna loslaten wat niet je ware zelf is…
En op een dag… zal je van een afstandje kunnen kijken naar het puin en zul je je lichter voelen. Je zult ondervinden dat je compassie voor jezelf en anderen hebt, zoals je nog niet eerder hebt gehad. Je zult zien dat je even kunt wachten op iets dat je wilt. Dat je dingen kunt loslaten en dat het ok is. En je zult je meer gecentreerd in je lichaam voelen.
Codependents zijn liefdevolle mensen
Maar het kost moeite. Als je jezelf blijft vertellen dat je het niet kunt, dan gaat het niet. En dat zou zo jammer zijn, omdat ik weet dat je diep van binnen verbazingwekkend liefdevol en geduldig bent…
Als ik een ding geleerd heb van mijn eigen herstel en van alle mensen die met codependentie worstelen: codependents zijn over het algemeen erg liefdevol, gevoelig en vaak op zoek naar een diepe verbinding met anderen. Dat zijn mooie kernkwaliteiten!
Het is verdrietig dat ze deze liefde nog niet goed voor zichzelf weten in te zetten maar wel voortdurend en onbegrensd aan anderen geven. Anderen die vaak niet in staat zijn het terug te geven doordat ze zelf met hun eigen onverwerkte trauma’s worstelen of deze toedekken met muren, maskers of destructief gedrag.
Liefde voor jezelf en daarna voor anderen
Als mensen na het werken aan hun pijn en trauma’s in staat zijn om deze liefde voor zichzelf te voelen, zullen de oude patronen niet meer nodig zijn. Ze kunnen eindelijk ervaren hoe het is om liefde te zijn en het niet meer te hoeven zoeken.
Ze zullen andere mensen herkennen en waarderen die ook zichzelf en liefdevol zijn en er hoeft niets bewezen te worden. Relaties worden rustiger, meer ontspannen en intiemer. Er zal een oprechtere liefde kunnen groeien, niet vanuit afhankelijkheid en spanning, maar vanuit vrijheid en openheid.
Heb je tools nodig bij het leren liefde geven aan jezelf, het doorbreken van de overlevingsmechanismes en het opnieuw leren voelen van wie je werkelijk bent? Doe de online training Doorbreek je codependentie patronen.
wil jij leren hoe je codependentie patronen kunt doorbreken?
Volg een therapeutisch traject bij Sarah Hofman in Enkhuizen of doorbreek je ongezonde relatiepatronen tijdens een therapieweek op Samos.
Werk je liever in je eigen omgeving en op je eigen tempo aan je proces, doe dan de online training “Doorbreek je codependentie patronen.”
“… andere mensen herkennen en waarderen die ook gewoon zichzelf en liefdevol zijn en er hoeft niets bewezen te worden. Relaties worden rustiger, meer ontspannen en intiemer. Er zal een oprechtere liefde kunnen groeien, niet vanuit afhankelijkheid en spanning, maar vanuit vrijheid en openheid.”
Waar ik nu naar streef…. en het gaat mij lukken! 😉
Ja, aan andere mensen die oprechte aandacht en vriendelijkheid en liefde geven zonder iets terug te verwachten. Dat noem ik met open handen geven. ik heb het 25 jaar fulltime gedaan als verpleegkundige. want voor geven zijn minstens 2 mensen nodig!! Ik kon vrijwel altijd goed samenwerken met de hulpvragers. Als het goed is, horen geven en nemen, over en weer bij elkaar! Dat is voor iedereen fijn!!
Ook praat ik thuis hardop tegen mij zelf. Oh, vind je dat moeilijk, wat heb je dan nu nodig?
Of, vind je die persoon niet leuk? wat is er dan gebeurt ik antwoord ook zelf.
Nu moet je wat eten. Wil je dat niet? O.k. Dan zet je het maar klaar voor straks, is dat wel goed? of jij bent moe he, ja ik merk het aan je. Ga jij nu eerst rustig aan doen? ja, goed gezien, ik ga nu even zitten of liggen. fijn dank je wel!!
Mij helpt dat. misschien heb je er wat aan.